‘Fiat geld’ of ‘fiduciair geld’, is geld dat zijn waarde niet ontleent aan de materie waaruit het gemaakt is (zoals bij gouden en zilveren munten), maar aan het vertrouwen dat er goederen en diensten mee gekocht kunnen worden. De waarde berust dus niet op een bepaald gewicht en gehalte van edelmetaal maar op het vertrouwen dat de economische actoren stellen in de waarde van de munteenheid.
Waar je lang geleden gouden of zilveren munten had, was die waarde gekoppeld aan hoe snel en hoeveel goud of zilver gedolven kon worden. Met de introductie van papiergeld, kon de drukpers aangezet worden. Met ‘getallen op een computer’ geld, moest de OPEC dollarstandaard en de koppeling aan olieproductie de dekking geven. Al die standaarden zijn tijdens de coronacrisis overboord gegooid.
Centrale banken drukken onbeperkt geld bij. Dat doen zij omdat de vraag naar geld toeneemt. Hoe anders kun je als overheid al die steunpakketten bieden waarmee je het volk een bedrag op de rekening stort om te kunnen overleven?
Waarom is de dekking van geld zo belangrijk?
In de tijd dat je nog zilveren en gouden munten had, groeide de vraag naar dat betaalmiddel naarmate de bevolking groeide en naarmate de handel toenam. Dat betekende dat je meer munten moest hebben om ruilhandel te kunnen plegen. Ik koop jouw product en geef jou in ruil daarvoor een aantal gouden munten met een bepaalde waarde. Jij kunt van die gouden munten weer kopen wat jij nodig hebt.
Doordat je in die tijd wist dat het een arbeidsintensief proces was om zilver of goud uit de grond te halen, wist je ook dat er wel meer munten bij zouden komen, maar dat de behoefte aan meer munten niet zorgde dat die munt binnen een week ineens in waarde gehalveerd was. Het kostte immers tijd en inspanning om dat materiaal uit de grond te halen en om te smelten tot munten. Zo kon je gerust je geld een tijdje op zak houden om er volgende week nog iets van kopen, zonder bang te zijn dat een gouden munt in eens de helft minder waard was.
Toen men die zware munten ging vervangen door papiergeld, werd het al een stuk makkelijker. Papier is makkelijk bij te drukken. Daarvoor hoefde centrale banken slechts de drukpers aan te zetten. Dat koste nog steeds tijd en inspanning, maar het is al eenvoudiger. Men koppelde dit papier daarom aan het gouddelving. Dat werd de goudstandaard. Zo bleef het bijdrukken van geld gekoppeld aan de snelheid waarmee goudmijnen goud konden delven en voorkwam je dus een snelle waarde daling.
Naarmate de behoefte aan geld toenam omdat de wereldbevolking en de handel groeide, heeft men deze goudstandaard op zeker moment losgelaten. Zo werd de OPEC opgericht. Deze olie-organisatie moest de geldproductie koppelen aan de olieproductie. Wereldwijd werden dus afspraken gemaakt over de hoeveelheid vaten olie die door landen mochten worden geproduceerd. De dollar werd gekoppeld aan de productie van olie, dus wilde je dollars bijdrukken, dan kon dat alleen overeenkomstig met de hoeveelheid opgepompte olie.
Ook die olie standaard is allang losgelaten en inmiddels is er dus sprake van geen enkele dekking meer. Op dit moment creëren centrale banken dus ‘fiat geld’. Dat wil zeggen dat ze geen enkele beperking hebben om geld bij te drukken en omdat er geen garantie is dat dit bijvoorbeeld samenhangt met de snelheid waarmee goud of olie uit de grond gehaald kan worden, is de geldontwaarding niet geremd. Je kunt binnen 1 week met een enorme geldontwaarding te maken krijgen.
Wat betekent ongedekt fiat geld in de praktijk?
Dat betekent in de praktijk dat geld heel snel ontwaardt. Tijdens de coronacrisis zijn er honderden miljarden dollars en euro’s bijgedrukt. Dat betekent dat die dollars en euro’s simpelweg minder waard zijn. Vroeg of laat heeft dat effect op de prijzen in de winkels.
Nu hebben centrale banken trucs bedacht om die geldontwaarding te maskeren. Als je als multinational bijvoorbeeld geld leent bij een grote bank, dan heeft die grote bank dat geld weer geleend bij een centrale bank. Die centrale banken drukken vervolgens nog meer geld (nou ja, ze drukken het niet echt, ze verhogen het getal in hun computersystemen) om daarmee de schuldpapieren (obligatiepapieren, bewijs van schuld) van die multinationals terug te kopen.
Dus stel een bedrijf heeft 100 miljoen schuld. Koopt de ECB nu de schuldpapieren van dat bedrijf, dan heeft dat bedrijf dus eigenlijk 100 miljoen gratis gekregen. Dat bedrijf kan van dat geld zijn eigen aandelen op de beurs terugkopen of omvallende concurrenten opkopen.
Zo zorg je ervoor dat de massa denkt dat het er nog prima voorstaat met de economie. In de praktijk heb je echter direct voor 100 miljoen aan geldontwaarding gezorgd. Nu is honderd miljoen op een paar honderd miljard maar een klein percentage, dus als je de schuldenberg maar hoog genoeg maakt, lijkt het ontwaardingseffect procentueel te verkleinen. Centrale banken lijken dus te geloven dat hoe hoger ze de berg maken, hoe kleiner het ontwaardingseffect procentueel gezien is.
Dat is wat we nu in de VS zien en dat is ook wat we in Europa zien. De schuldenberg wordt gigantisch opgepompt. Toch zijn alle financiële experts het er wereldwijd wel over eens dat er een gigantische geldontwaarding op de loer ligt.
Vergelijk dat met die gouden munt. Die gouden munt die u vorige week kreeg toen u een zak aardappelen verkocht, is deze week nog bijna net zoveel waard, omdat er niet zo snel goud gedolven kan worden. De euro op uw bankrekening is echter heel snel minder waard aan het worden omdat er zo snel en zo veel geld bijgedrukt wordt, dat de waarde heel snel keldert.
Bitcoin als de nieuwe goudstandaard
De anonieme bedenker van bitcoin heeft een op zich heel slimme oplossing bedacht die doet denken aan het delven van goud.
We zouden best een beetje sceptisch moeten zijn over zo’n cryptomunt, omdat het de mogelijkheid biedt iedere transactie traceerbaar te maken. Ook het feit dat Microsoft in 2019 patent 2020-060606 aanvroeg is een indicatie dat cryptocurrency gekoppeld kunnen worden aan ‘the internet of things’; waarin wij zelf één van die ‘dingen’ kunnen worden.
Toch zitten we nu al in het tijdperk van traceerbaar digitaal geld. Het is immers geld dat u via uw app of bankpas kunt benaderen. Met de aanstaande afschaffing van papieren geld, zitten we dus al in het traceerbare digitale web. Het bijkomend probleem met dat geld, is op dit moment dus, dat het ook nog eens gigantisch snel aan het ontwaarden is.
Satoshi Nakamoto is het pseudoniem van een onbekend persoon of een groep die de cryptomunt Bitcoin ontwierp en de eerste blockchain database oprichtte. We zouden ons af kunnen vragen of het huidige crashen van het financiële stelsel niet simpelweg gepland is om ons richting de bitcoin als nieuwe standaard te drijven. Daarmee zou je je af kunnen vragen of Satoshi Nakamoto niet gewoon uit dezelfde elitaire machtsgroep komt.
Mining
Het systeem van de bitcoin is echter wel heel slim bedacht en is feitelijk gebaseerd op het principe van gouddelving. Om een hoeveelheid bitcoin op de markt te kunnen brengen, moeten bitcoins gedolven worden. Dat gaat niet met spatels en shovels in de grond, zoals bij goud, maar dat gaat met veel snelle computers die een hoge aanschafprijs hebben en veel brandstof (stroom) slurpen. Dit zorgt ervoor dat niet iedereen zomaar bitcoins kan produceren.
Het proces van het produceren van bitcoins noemt men ‘mining’ wat dus feitelijk doet denken aan het delven van goud uit een mijn. Dit miningproces houdt in dat de computers een wiskundige formule moeten oplossen die zo complex is dat het dagen kan duren voordat ze de oplossing gevonden hebben. De complexiteit van de formule verhoogt echter naarmate er meer computers in het netwerk hangen. Hoe meer mensen dus gaan minen, hoe moeilijker de oplossing te berekenen is.
Telkens als zo’n computer de formule opgelost heeft, ontstaat er 1 bitcoin. Als dank voor dit rekenwerk krijgt de miner een deel van die bitcoin als beloning.
halvering
Om het spel nog ingewikkelder te maken, treedt er elke vier jaar een halvering van de beloning op. Die halvering vond voor het laatst op 20 mei 2020 plaats. Als je dus voor 12 mei 2020, 1 bitcoin wist te mijnen, kreeg je daar x % voor. Na de halveringsdatum wordt het beloningsbedrag ineens gehalveerd. Dat betekent dat sommige miners geen nieuwe “spatels” en “shovels” meer kunnen kopen, waarmee ze hun graafwerkzaamheden kunnen doen. Zij kunnen de rekeningen voor de stroom niet meer betalen of kunnen niet langer de snelste computers aanschaffen om te minen. Zij vallen om.
monopolisering
Als u dat zo hoort zult u mogelijk onmiddellijk denken: Dat leidt tot monopolisering. Dat betekent dat de rijkere bedrijven weer de grootste miners worden en dus krijg je straks weer een centraal punt waarop al die mining plaats vindt. Het verhaal is echter dat met het wegvallen van een aantal computers in het netwerk ook de rekenformule evenredig daalt. Dat stimuleert dan weer nieuwe miners om de spatels op te pakken en de shovels te starten.
Hoe je het ook wendt of keert zul je ook hier schaalvergroting gaan zien en daarin schuilt een risico.
Toch zijn steeds meer grote beleggers geïnteresseerd in het werkingsprincipe van de bitcoin, juist vanwege dit miningsproces. Het doet immers denken aan de ingewikkeldheid waarmee je goud uit de grond haalt en dus is het vergelijkbaar met die gouden munten van vroeger en de daaraan gekoppeld zekerheid van ‘de rem op ontwaarding’. Daarom zie je dat er inmiddels enkele honderden miljarden omgaan in de bitcoin handel.
Bitcoin heeft dus de potentie om de nieuwe goudstandaard te vormen. Het kan als het ware zorgen voor die rem op geldontwaarding die we met het huidige fiatsysteem missen.
Munteenheden koppelen aan bitcoin
In een directe democratie kun je kiezen voor de koppeling van geld aan de bitcoin als “goudstandaard”. Je kunt wel stellen dat geld ergens aan gekoppeld moet zijn. Je zou ook terug naar echt fysiek goud als standaard kunnen, maar dan moet je dus goud uit de grond blijven graven en dat is niet bepaald sympathiek voor het milieu. De stroom vretende computers zijn ook niet zo goed voor het milieu, echter zien we steeds meer technologie opduiken, waarmee stroom opwekken milieuvriendelijker kan en dus zou je kunnen zeggen dat de voorkeur uit moet gaan naar een bitcoin “goudstandaard”.
Dat er weer een soort “goudstandaard” zal moeten komen, is wel duidelijk. Anders krijgen we te maken met een hyper geldontwaarding. Dat is dan ook precies wat er nu tijdens de coronacrisis gaande is. Een reset naar een nieuwe goudstandaard zou daarom gepaard moeten gaan met een reset in de machtspiramide. Waar nu de lijntjes naar boven lopen en meer en meer macht naar een kleine rijker wordende groep gaat, zou de macht in handen van het volk moeten komen.
Het terugbrengen van de macht bij het volk zou natuurlijk een historische gebeurtenis zijn. Dat is in de geschiedenis nog nooit voorgekomen. Toch biedt diezelfde technologie waarop de bitcoin gebaseerd is, namelijk de blockchain, de mogelijkheid om het volk directe beslissingsbevoegdheid te geven. Je hoeft daarvoor niet de gehele structuur van de maatschappij op de schop te gooien, maar wel het management.
Zo zou je ministeries kunnen laten leiden door ministers die door het volk aangedragen zijn en die rapporteren aan het volk. In plaats van dat zij trouw zweren aan de kroon, zweren zij voortaan trouw aan het volk. Dat moet dan ook gelden voor de gehele ambtenarij en alle beroepen die nu trouw zweren aan de troon (rechters, juristen, politie, inspecteurs, handhavers, etcetera).
Natuurlijk kun je niet alles rapporteren en voorleggen aan het volk en dus moet er een vereenvoudigingsslag plaatsvinden. De vraag is of de massa te motiveren is voor zo’n revolutie of dat we wederom wachten tot we overtuigd worden door één van de miljardairs als Elon Musk en Bill Gates, waarbij we het risico lopen dat de koppeling met de blockchain gepaard gaat met de koppeling van ons brein aan dat systeem of de koppeling van zo’n systeem met een vaccincertificaat.
Als er een kans is om de verandering in te zetten, dan is die nu. Die kans moeten we niet laten liggen. Daarvoor moeten we echter wel zelf in beweging komen.
Revolutie?
Willen we verandering dan kunnen we twee dingen doen. Of we wachten tot het probleem van het fiat geld zo groot is en de inflatie zo hard toeslaat, dat hetzelfde machtsbolwerk ons de nieuw “goudstandaard” als oplossing aanreikt. Of we nemen zelf de touwtjes in handen.
Wachten we tot de inflatie zo hoog is en tot we in een dusdanig totalitair controle web van de machtspiramide zitten, dat er geen weg terug meer is? Dan hebben we garantie op een technocratisch bestuur. Dat wil zeggen dat we in alle opzichten gekoppeld zullen worden aan een systeem dat technologie gebruikt om ons tot digitale slaven te maken.
Kiezen we ervoor om de touwtjes zelf in handen te nemen, dan kunnen we de rem erop zetten en toch profiteren van de handige kant van die technologische ontwikkeling. Dan kunnen we de rem zetten op de vrije ontwikkeling van AI, dan kunnen we de rem zetten op een (te verwachten) social credit punten systeem en kunnen we de rem zetten op verdere centralisering van de macht.
De vraag is dus of de kans die er nu ligt voldoende is om u te motiveren. De vraag is of de kans die er licht voldoende is om honderdduizenden landgenoten te motiveren.
Daar komt de psychologie van de mens om de hoek en daar komt de uitdaging voor een echte shift in de mindset van velen. Het is mooi als u in de spiegel kunt kijken en tegen uzelf te zeggen: “Ik heb mijn best heb gedaan”. De kans ligt er, de mogelijkheden zijn er. We moeten het alleen oppikken en doen. Er zijn geen hooivorken en kogels voor nodig. Er is slechts een revolutie in uw mindset voor nodig.
Met een online direct stemsysteem, kunnen we nieuwe leiders installeren die rapporteren aan het volk, die wetgeving overzichtelijker en eenvoudiger maken, die het fiat geldsysteem afschaffen en een nieuwe munteenheid koppelen aan de bitcoin. We kunnen het wegwuiven als onhaalbaar of we kunnen op enter drukken en de petitie viraal laten gaan. Doet u mee? Teken de petitie en wordt lid.
